طبق آمار اعلام شده، در حال حاضر میزان تولید جهانی طلا بین سه هزار تا سه هزار و ۵۰۰ تن در سال در نوسان است و بزرگ‌ترین تولیدکنندگان این فلز گران‌بها در سطح جهان را چین با تولید سالیانه حدود ۴۰۰ تا ۴۲۰ تن، استرالیا ۳۳۰ تن و روسیه ۳۱۰ تن شامل می‌شوند. پس از این سه کشور نیز کشورهای کانادا، ایالات متحده آمریکا، قزاقستان، مکزیک، اندونزی، آفریقای جنوبی و ازبکستان، به ترتیب در رتبه‌های چهارم تا دهم قرار گرفته‌اند. در این میان، ایران با تولید سالیانه حدود ۳۰ تن (آمار غیردقیق)، در مقام ۶۲ قرار گرفته و این در حالی است که ما حدود یک درصد از ذخایر طلای جهان را دارا هستیم؛ با این وجود، تولید طلا در کشور در حدود ۰٫۴ درصد تولید جهان است و با اکتشاف دقیق ذخایر و پس از آن استخراج و فرآوری می‌توانیم به تولیدات بیشتری از این فلز گران‌بها دست پیدا کنیم. برای دستیابی به چنین اهدافی، قطع به یقین یک مشارکت همگانی اعم از بخش‌های دولتی و خصوصی الزامی است. به علاوه، سرمایه‌گذاران نیز می‌توانند در این راستا به تولید طلای ایران کمک کنند و با سرمایه‌گذاری در معادن طلای کشور، باعث رشد و شکوفایی هرچه بیشتر این صنعت سودآور شوند.
بازارهای جهانی طلا در طول یک سال اخیر، رکوردهای جدیدی را به ثبت رساند و روند صعودی را طی کرد که تا به امروز کم‌سابقه بوده است و شاید تکرار نشدنی. در ابتدای سال ۲۰۲۴، قیمت هر اونس طلا در حدود دو هزار دلار آمریکا بود و در انتهای همان سال، در حدود دو هزار و ۸۰۰ دلار آمریکا قیمت‌گذاری شد؛ هم‌اکنون نیز قیمت این فلز گران‌بها در بازه دو هزار و ۸۰۰ تا سه هزار دلار آمریکا در نوسان است. این رشد نزدیک به ۵۰ درصدی، تعجب همگان را برانگیخت و سرمایه‌گذارانی که در این حوزه سرمایه‌گذاری کرده بودند، از سود خوبی بهره‌مند شدند که با توجه به تورم موجود در هر کشور، این سود می‌تواند بیشتر نیز شود. به عنوان مثال در ایران، افزایش تورم و رشد قیمت دلار در یک سال اخیر باعث شد سرمایه‌گذارانی که به حوزه طلا ورود پیدا کرده بودند، در حدود ۱۰۰ درصد سود را حاصل کنند که نیمی از آن متاثر از افزایش نرخ دلار بوده است. برای درک بهتر این مطلب، اگر در ایران فردی ۱۰ میلیارد تومان طلای ۲۴ عیار را خریداری می‌کرد، در حال حاضر ۲۰ میلیارد تومان سرمایه در اختیار داشت و به عبارتی سود دو برابری یا ۱۰۰ درصدی برای وی حاصل می‌شد. در یک نگاه کلی، افرادی که در ایران و سایر کشورهای جهان بر روی طلا سرمایه‌گذاری کردند، همگی سود خوبی را به دست آوردند که اتفاقی کم‌سابقه در دنیا به شمار می‌آید.
به طور کلی، دو دسته از عوامل داخلی و خارجی را می‌توان عامل رکوردشنی‌های اخیر قیمت طلا در بازارهای جهانی و افزایش قیمت این فلز گران‌بها در داخل کشور در نظر گرفت. عوامل خارجی را باید نزدیک شدن به رکود اقتصاد جهانی و ترس از این رکود؛ افت نرخ بهره فدرال رزو که در اکثر موارد منجر به افزایش قیمت طلا می‌شود؛ تشدید تنش‌های جهانی و ژئوپلیتیکی چند ماهه اخیر؛ روی کار آمدن دونالد ترامپ و تعیین مقررات جدید؛ افزایش تقاضای بعضی از کشورها برای خرید طلا از جمله چین، روسیه، ترکیه، هند و عربستان؛ افزایش کاربرد طلا در صنایع و خرید طلا به عنوان پشتوانه مالی در نظر گرفت. عوامل داخلی نیز شامل تنش‌های سیاسی ایران در مقابله با آمریکا؛ تورم بالای ۴۰ درصدی کشور؛ افزایش نرخ دلار؛ هجوم سرمایه‌گذاران و مردم به سمت طلا به عنوان سرمایه؛ جلوگیری از افت ارزش سرمایه به دلیل کاهش ارزش ریال فروش سکه با قیمت بالا توسط بانک مرکزی و افت میزان درآمدزایی دولت از صادرات علی‌الخصوص صادرات نفت بوده است. براساس پیش‌بینی‌های جهانی که توسط نخبگان صورت گرفته، قیمت طلا در هر اونس حدود سه هزار دلار و بالاتر در سال جدید برآورد شده و برخی کارشناسان خارجی نیز تا سه هزار و ۲۰۰ دلار در هر اونس را برای سال جاری میلادی معین کرده‌اند. در ایران نیز اگر نرخ دلار همچنان صعودی باقی بماند، قیمت طلا کماکان به مسیر افزایشی خود ادامه خواهد داد؛ هرچند نوسانات موجود باعث تغییراتی در این روند صعودی خواهد شد.
در چنین شرایطی و با هدف مقابله با افزایش بی‌رویه قیمت طلا و ایجاد یک ثبات نسبی در بازار داخلی این فلز گران‌بها، به نظر می‌رسد سیاست‌های پولی کشور باید یکپارچه و ترمیم و روابط اقتصادی ایران با جهان تقویت شود. در واقع با نگاهی که بتوان قدرت صادرات نفت را افزایش داد؛ البته با قیمت جهانی نه با دور زدن تحریم‌ها و زیر قیمت فروختن نفت؛ چراکه همین موضوع باعث کاهش تورم و افزایش ارزش ریال نسبت به دلار خواهد شد. از طرفی، باید افزایش تولید این فلز زرد نیز در دستور کار قرار بگیرد و کشور به تولید بیشتری از طلا برسد که این مسئله، مستلزم همکاری دولت با بخش خصوصی، هم در زمینه کشف ذخایر جدید و هم در توسعه معادن طلای کشور است. همچنین سیاست‌مداران باید با دقت این مرحله از بحران‌های به وجود آمده را کنترل کرده و سامان دهند و خود مسبب هیجان در سطح جامعه و بازار نشوند؛ چراکه اگر مردم با استرس مالی همراه شوند، به سرعت شروع به خرید دلار، طلا و… خواهند کرد و همین امر وضعیت بازار را بحرانی‌تر خواهد کرد. دولتمردان نیز با ایجاد صندوق‌های واقعی طلا ، اوراق مشارکت قابل تضمین با پرداخت مشابه درصد تورم، ایجاد سرمایه‌پذیری در پروژه‌های پرسودده با اطمینان بالا می‌توانند نظر مثبت آحاد مردم را جلب کرده و به دنبال آن افراد به جای خرید طلا، در موارد ذکر شده سرمایه‌گذاری کنند.
در پایان باید گفت با توجه به نظر کارشناسان داخلی و خارجی، تا نیمه سال جاری میلادی طلا به رشد خود ادامه خواهد داد؛ هرچند نوسان‌گیری از این فلز گران‌بها، چه در شرایط صعودی و چه در شرایط نزولی مرسوم است اما به نظر حرکت صعودی ادامه خواهد یافت. در ایران نیز اگر نرخ دلار ثابت باقی بماند، رشد قیمت در کشور با افزایش قیمت جهانی هم‌خوانی خواهد داشت و اگر نرخ دلار افزایش یابد، رشد چشمگیرتری در ایران رقم خواهد خورد. از نیمه دوم سال جاری میلادی به بعد نیز برخی از کارشناسان خارجی نظرات متفاوتی ارائه داده‌اند و بعضی ریزش طلا تا دو هزار و ۸۰۰ دلار و حتی دو هزار و ۶۰۰ دلار در هر اونس را پیش‌بینی کرده‌اند. بعضی دیگر نیز ادامه روند صعودی اما با شیب بسیار کند را محتمل می‌دانند. در هر صورت، سرمایه‌گذاری در حوزه طلا همچنان جذاب خواهد بود و به نظر می‌رسد به دنبال مسائل ژئوپلیتیکی، رشد تقاضای صنعتی و نگاه به تورم جهانی، آینده روشنی در انتظار این فلز منحصربه‌فرد باشد. بر همین اساس اگر ما بتوانیم میزان سرمایه‌گذاری خود در حوزه اکتشافات طلا و به دنبال آن استخراج و فرآوری این فلز گران‌بها را افزایش دهیم، بدون شک می‌توانیم نسبت به آینده صنعت و بازار طلای کشور امیدوار باشیم و گوی سبقت را در رقابت با سایر کشورهای منطقه همچون عربستان سعودی که سرمایه‌گذاری هنگفتی در حوزه طلا داشته‌اند، از آن‌ها برباییم.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه